Wspomnienie obowiązkowe wszystkich wiernych zmarłych, Nowe życie

2 listopada 2018 r. Wspomnienie obowiązkowe wszystkich wiernych zmarłych

Nowe życie


Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a

Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: "Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego". Po tych słowach wyzionął ducha. Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Wysokiej Rady. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie, wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. W pierwszy dzień tygodnia poszły skoro świt do grobu, niosąc przygotowane wonności. Kamień od grobu zastały odsunięty. A skoro weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa. Gdy wobec tego były bezradne, nagle stanęło przed nimi dwóch mężczyzn w lśniących szatach. Przestraszone, pochyliły twarze ku ziemi, lecz tamci rzekli do nich: "Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał".


Rozważanie

Cicho kapią łzy nieba,
słabną drzewa…
a liście, spadając, chcą im ulżyć.
Słońce ledwo wschodząc, już zachodzi,
gwiazdy ukrywają się za smętną zasłoną obłoków.
Szelest liści, ponure dnie…
Umiera życie…
Ale…
jest jeszcze odbicie nieba w kałuży.
Jest nadzieja.
To nie koniec…
to początek.
Bo ziarno musi obumrzeć,
by wydać owoc.
Bo człowiek musi umrzeć,
by żyć na nowo.
Śmierć to sen,
z niego budzi się życie.
Lepsze.
Piękniejsze.
Życie ze Stwórcą.
Życie z Ojcem.

 

Modlitwa

Dobry Jezu, a nasz Panie, daj im wieczne spoczywanie. Światłość wieczna niech im świeci, gdzie królują wszyscy święci, gdzie królują z Tobą, Panie, aż na wieki wieków. Amen.

 

Rozważa Justyna OV, osoba konsekrowana, Opole