Czułość Jezusa

Ewangelia Mt 28,8-15

Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i biegły oznajmić to Jego uczniom. A oto Jezus stanął przed nimi i rzekł: Witajcie. One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: Nie bójcie się. Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą. Gdy one były w drodze, niektórzy ze straży przyszli do miasta i powiadomili arcykapłanów o wszystkim, co zaszło. Ci zebrali się ze starszymi, a po naradzie dali żołnierzom sporo pieniędzy i rzekli: Rozpowiadajcie tak: Jego uczniowie przyszli w nocy i wykradli Go, gdyśmy spali. A gdyby to doszło do uszu namiestnika, my z nim pomówimy i wybawimy was z kłopotu. Ci więc wzięli pieniądze i uczynili, jak ich pouczono. I tak rozniosła się ta pogłoska między żydami i trwa aż do dnia dzisiejszego.

Rozważanie

"Mój Boże ile boskiej czułości dla nas wszystkich, ludzi każdego wieku, jest w tych słowach wypowiedzianych przez Ciebie - idźcie oznajmijcie moim braciom (powstał z martwych nie ma Go tutaj, idzie przed wami do Galilei Mt 28, 8). Nazwałeś nas wszystkich swoimi braćmi. Jak jesteś dobry, ile w tych słowach czułości.
Bądźmy czuli jak Jezus, kochajmy jak On, pocieszajmy jak On strapionych a zwłaszcza tych, którzy zostali przez Niego nam dani w naszym życiu.
Ci, którzy najbardziej potrzebują pocieszenia, są ogarnięci przez strapienie, cierpią ,są członkami Jego Ciała, bo On powiedział: co uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, mnie uczyniliście. Bądźmy więc jak On pełni czułego pocieszenia dla Jego umiłowanych braci, a zwłaszcza dla tych, za których mamy jakąś odpowiedzialność" Nouveaux ecrits spirituelle p. 210

Modlitwa

Za każdą bliską osobę, a zwłaszcza za tych, wobec których mamy odpowiedzialność. Daj nam Panie widzieć w nich naszych, Twoich braci, widzieć Ciebie.

Rozważa mała siostra Jezusa, Mariola, Częstochowa.