IV Niedziela Wielkiego Postu, Boże zatroskanie

14 marca 2021 r. IV Niedziela Wielkiego Postu

J 3, 14-21

Boże zatroskanie

Jezus powiedział do Nikodema: „Jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu”.

Rozważanie

Pan Bóg jest nieustannie zatroskany o zbawienie człowieka, o zbawienie  każdego z nas. Ta prawda wybrzmiewa dziś dla mnie coraz jaśniej w każdym kolejnym dzisiejszym fragmencie Słowa Bożego. Jest zatroskany o mnie, o każdego z nas również – a może nawet przede wszystkim - wówczas, gdy ja / my od Niego odchodzimy przez nasze niewierności i grzechy.
Nasz Pan przez łaskę zbawienia ofiarowuje nam nieustannie na nowo wolność – wyzwolenie z niewoli grzechu i możliwość odbudowywania na nowo Jego świątyni w naszym wnętrzu – naszej głębokiej i żywej relacji z Nim.
Boża miłość objawia się w Jezusie Chrystusie, który przez swoją mękę, krzyż i zmartwychwstanie przynosi nam zbawienie. Jakże piękny, wymowny i pełen nadziei jest ten dzisiejszy fragment Listu św. Pawła do Efezjan: „Bóg, będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował, i to nas, umarłych na skutek występków, razem z Chrystusem przywrócił do życia – łaską bowiem jesteście zbawieni – razem też wskrzesił i razem posadził na wyżynach niebieskich – w Chrystusie Jezusie, aby w nadchodzących wiekach przeogromne bogactwo swej łaski okazać przez dobroć względem nas, w Chrystusie Jezusie” (Ef 2, 4-10).

Modlitwa

Dziękuję ci Panie, za Twoje nieustanne zatroskanie o mnie, za łaskę zbawienia. Proszę Cię, abym doświadczając Twojej miłości miłosiernej w sakramencie pokuty i pojednania, była także zatroskana o zbawienie moich braci i nieustannie wypraszała dla nich tę łaskę.
Doświadczając Twojej miłości w moim życiu, pomóż mi Panie być jej czytelnym znakiem dla tych, których stawiasz na mojej drodze

Rozważa Grażyna, Instytyt Świecki – Fraternia Jezus Caritas, Poznań