Jezus – błogosławieństwem Ojca

Mt 5,1-12a

Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami: "Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni. Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię. Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie wam urągają i prześladują was, i gdy mówią kłamliwie wszystko złe na was z mego powodu. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie".
 

Rozważanie

Jezus przekazując nam błogosławieństwa wskazuje przede wszystkim na Siebie.
1. Syn Człowieczy nie ma gdzie głowy skłonić.
2. Smutna jest Moja dusza aż do śmierci.
3. Oto mój Sługa. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
4. Moim pokarmem jest pełnić wolę Ojca. Pragnę.
5. Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary.
6. Jestem cichy i pokornego serca.
7. Pokój mój daję wam. Troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba jednego.
8. Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć i będzie wydany w ręce ludzi.
On sam jest tymi błogosławieństwami i On je wypełnia. Błogosławieństwa mają swoje źródło w Jezusie i do Niego prowadzą. Żyć błogosławieństwami to żyć Jezusem według św. Pawła: „Już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus.” Żyć błogosławieństwami to stawać się dzieckiem Bożym w codzienności tu na ziemi, aż do pełni zjednoczenia z Bogiem w niebie. Żyć błogosławieństwami to karmić się Słowem Bożym i wypełniać je.
Brat Karol rozważał błogosławieństwa i chciał nimi żyć jak najpełniej.
W swoich rozważaniach Karol zapisuje słyszane w duszy słowa Jezusa:
„Błogosławieni ubodzy duchem. To ubóstwo duchowe daje duszy zupełną pustkę, wyzwala z umiłowania rzeczy materialnych, miłowania siebie i bliskich, usuwa wszystko i daje przestrzeń, którą mogę całą wypełnić…Wygnali z duszy przywiązanie, teraz Ja sam zajmuję ją w pełni, ale we Mnie i ze względu na Mnie mogą ponownie kochać to wszystko, już nie dla siebie i nie ze względu na rzeczy, lecz dla Mnie. Oto miłość uporządkowana. (…)
Błogosławieni, którzy łakną! Pragnijcie widzieć jak najdoskonalsze spełnienie woli Bożej w was i we wszystkich ludziach, pragnijcie uświęcenia własnego i wielkiej świętości wszystkich. Ten głód przynagla Me Serce. (…)
Błogosławieni, którzy płaczą, bo są nieszczęśliwi, biedni, w żałobie, chorzy, cierpiący na ciele i duszy, doświadczani w przeróżny sposób. Błogosławieni, bo te cierpienia posłużą im do oczyszczenia ich z grzechów. Błogosławieni, bo te cierpienia oderwą ich od świata, od ziemi i każą wznieść oczy ku Mnie. Bardziej jeszcze szczęśliwi ci, którzy opłakują swoje grzechy. Jeszcze bardziej szczęśliwi ci, którzy opłakują Mój ból, mękę i wszystko co wycierpiałem na ziemi. A najszczęśliwsi ci, którzy płaczą z czystej miłości, płaczą bo mnie kochają. (…)
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie ze względu na Mnie! Szczęśliwi, bo cóż słodszego nad cierpienie z Ukochanym? Błogosławieni, bo będą mieli podwójne szczęście: cierpienia z Umiłowanym i cierpienia dla Niego. Jakże błogosławiony będzie koniec tych cierpień! Im więcej kochaliście i cierpieliście na tym świecie dla Mnie, im bardziej byliście prześladowani, tym lepiej będziecie Mnie widzieć, bardziej kochać na wieczność w życiu przyszłym. (…)”
Więcej tutaj: Karol de Foucauld, Milczenie i ogień, s. 57 - 60.

Modlitwa

Panie Jezu dziękuję, że Ty sam jesteś najwspanialszym BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM Ojca dla mnie i dla świata.
Panie Jezu pomóż mi przyjąć i wypełniać w mojej codzienności Twoje błogosławieństwa. Pomóż mi, aby stawały się coraz bardziej moimi błogosławieństwami.

Rozważa ks. Robert, Wspólnota Kapłańska Jezus Caritas, Chrośla