Mk 4, 26-34

Być oliwką, być ziarnem

Jezus mówił do tłumów: "Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo". Mówił jeszcze: "Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki podniebne gnieżdżą się w jego cieniu". W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Rozważanie

Zostaliśmy zasiani jako ziarno w Kościele przez chrzest święty, rośniemy by wypuszczać wielkie gałęzie, być oliwką, by stać się cedrem coraz wspanialszym, by wiele „istot” mogło zamieszkać w jego cieniu.
Czym jest dla mnie udzielania <cienia> tym, którzy garną się do mnie? Czy mój <cień> zachęca innych by przyszli? Jakie jest moje powołanie?

Możemy też odczytać myśli Karola.
„Mówisz mi, Panie, że będę szczęśliwy, pełen prawdziwego szczęścia, szczęśliwy w dniu ostatecznym…i choć jestem pełen nędzy, to jednak jakby oliwką zasadzoną przy płynącej wodzie, przy żywej wodzie Woli Bożej, Słowa Bożego, Miłości Bożej i Jego łaski…i że wydam owoc we właściwym czasie.” Z medytacji, którą św. Karol napisał w Nazarecie. [Mała Siostra Jezusa Annie, Brat Karol de Foucauld, s.128]

„Pod koniec ostatniej podróży do Francji, w chwili pożegnania z najbliższą rodziną przed wyjazdem do Tamanrasset powiedział: <Podobnie jak ziarno ewangeliczne, muszę odejść do ziemi, do piasku Sahary, żeby przygotować przyszłe żniwa. Takie jest moje powołanie.>” [Bp Jean-Claude Boulanger, Ewangelia na piasku, s.14].

Modlitwa

Prośmy Pana o potrzebne łaski  by wzrastać, by odczytywać Jego Wolę.

Rozważa Barbara, Fraternia Jezus Caritas, Kraków