Mk 12, 38-44

Oddanie się bez reszty

Jezus nauczając mówił do zgromadzonych: „Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok”. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.

Rozważanie

Fragment dzisiejszej Ewangelii bardzo mnie zawstydza, gdyż jestem daleki od postawy wdowy z dzisiejszego czytania. Zabiegam o to, abym nie doświadczał niedostatku, a Jezus zachęca do ubóstwa, do wyrzeczenia się samego siebie, do oddania się całkowicie i bez reszty.
Brat Karol swoim życiem daje mi przykład jak z człowieka majętnego, poprzez swoje nawrócenie odnajduje Jezusa ubogiego.

"Mój Panie Jezu, oto boskie ubóstwo! Masz mnie go nauczyć Ty sam! Tak je kochałeś. [...] Głosiłeś je przykładem całego życia, wielbiłeś, uświęciłeś, uczyłeś słowem o jego konieczności.. Wybrałeś na rodziców ubogich ludzi... Urodziłeś się w grocie służącej za stajnię. Należałeś do ubogich już od dzieciństwa... Twymi pierwszymi wyznawcami byli pasterze. [...] Mój Panie, jak szybko stanie się ubogi każdy, kto Cię kocha z całego serca i nie zechce być bogatszy od swego umiłowanego!" - brat Karol.

Modlitwa

Nie troszczmy się o przyszłość, zanurzmy się całkowicie w chwili obecnej, jakby dzisiejszy dzień miał być ostatnim w naszym życiu. - brat Karol

Rozważa Andrzej, Osoba Świecka, Zielonka