Łk 1,39-45

Najważniejsze rzeczy dzieją się w ukryciu

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w łonie moim. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana”.

Rozważanie

„Następnie powiedział: «oto idę, aby spełnić wolę Twoją»”

Wiem, że Maryja była bez grzechu.
Ale lęk to nie grzech. Ani niepewność nim nie jest.

Pomyślałam sobie, że Maryja niekoniecznie miała chęć pomóc dużo starszej, a brzemiennej Elżbiecie. Może po tym, jak zgodziła się przyjąć propozycję przedstawioną Jej przez Archanioła, przyszedł moment refleksji? I wówczas, z mocą, Wybrana uświadomiła sobie, co ma się zaraz wydarzyć: pytania o męża na widok rosnącego brzucha, ostracyzm społeczny, hańba rodzin – jej i Józefa…
Może Maryja udała się do krewnej, bo zwyczajnie bała się reakcji znajomych?

A może niedowierzała? I rozmyślając o rozmowie z Gabrielem stwierdziła, że to musiał być sen. A jedynym potwierdzeniem dla jej tezy, było wybrać się do Ain Karim i sprawdzić, w jakim stanie znajduje się Elżbieta.

A ja?
Idę do swojego Ain Karim.
Czasem pewna, że to czym żyję jest marzeniem Pana Boga o mnie. Innym razem, działam po omacku lub w rozterce. Czasem wręcz wątpię, że jestem tu, gdzie powinnam.
Zupełnie jak nasz Karol.
Ale przykłady Maryi, jak i Karola de Foucauld, pokazują mi, że najważniejsze rzeczy dzieją się w ukryciu.

Modlitwa

Przyjdź Panie Jezu i ośmiel mnie, dodaj odwagi, by wziąć Ciebie – małe Dziecię - z ramion Matki.

Rozważa Wanda, Wspólnota Dużym Dom, Wrocław