Nowe w Duchu Świętym

Ewangelia J 14, 15-16. 23b-26

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem".

Rozważanie

Jest wieczór zmartwychwstania, drzwi zamknięte, w tę rzeczywistość wchodzi Jezus zmartwychwstały aby Apostołom udzielić swojego ducha. Aby wyrwać ich z lęku o swoje życie. Pokazuje poprzez swoje rany że jest tym który niesie uzdrowienie pokój i radość mocą Ducha Świętego.  
Pokój i radość były również udziałem Brata Karola kiedy 9 czerwca 1901 roku dostąpił święceń kapłańskich do której gorliwie się przygotowywał „kapłani powinni ofiarować się ojcu na ołtarzu dla uwielbienia go i zbawienia ludzi przez eucharystię tak jak on się ofiarował w czasie ostatniej wieczerzy winni się ofiarować z Jezusem na krzyżu cierpiąc z Jezusem śmierć i mękę gdy to się Jezusowi spodoba jedynie gdy ich wezwie by dzielić jego kielich (…)”
Gdy będę pełen Jezusa, pełen miłosierdzia, a więc gdy będę dostatecznie przygotowany, a Duch Święty da natchnienie, mój kierownik powie: „Jedź”. Czy nie lepiej najpierw pojechać do Ziemi Świętej? Nie. Jedna choćby dusza jest cenniejsza niż cała Ziemia Święta i wszystkie stworzenia razem wzięte. Nie tam należy jechać, gdzie ziemia świętsza lecz tam, gdzie duszę bardziej potrzebujące. (Brat Karol)
Tą niedzielą Zesłania Ducha Świętego kończy się liturgiczny okres wielkanocny, był to również czas łaski dla mnie i osób mi bliskich, czas na Tre Fontane u Małych Sióstr, czas czuwania przed Kanonizacją w kościele świętego Ludwika - Króla Francji, czas samej kanonizacji czas dziękczynienia w Bazylice Świętego Jana na Lateranie. Czas spotkań, bliskości i braterstwa tych wszystkich dla których jest ważny Jezus Chrystus zmartwychwstały i brat Karol z jego przesłaniem. Jednak czas się kończy aby mogło powstać nowe, nowe w Duchu Świętym ze Świętym Bratem Karolem.

Modlitwa

Całe nasze istnienie winno krzyczeć ewangelię na dachach. Nasze czyny i życie winny głosić, że jesteśmy oddani Chrystusowi. Mamy żyć ewangelicznie, życiem krzyczeć i mówić o Jezusie.

Rozważa Andrzej, Osoba Świecka, Zielonka