Jezus wybiera i posyła

Mt 9, 36 – 10, 8

Jezus, widząc tłumy, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo". Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie".

Rozważanie

Dzisiejsza Ewangelia jest często kojarzona z modlitwą o powołania, o to, aby nie zabrakło tych, którzy będą służyć w Kościele poprzez dar kapłaństwa. Warto zobaczyć jak w tej codzienności Jezus powołuje mnie i Ciebie - do tego, aby całym swoim życiem krzyczeć Ewangelię i jak tym życiem dawać świadectwo o Miłości. Są wśród nich zawistnicy, zazdrośnicy, zdrajcy. Popełnią wiele błędów, ale tych zwykłych zjadaczy chleba Jezus przemieni w fundament, który ma służyć poprzez posługę w Kościele. To dzisiejsze Słowo zaprasza mnie i CIebie, aby w poczucie własnej słabości, błędów, trudów być głosicielem, świadkiem Miłości. Czym jesteśmy bez Jezusa, bez Jego Słowa, Jego uzdrawiających rąk? Bezradnymi dziećmi, które o własnych siłach nie są w stanie zbudować nic trwałego, nie są nawet w stanie dotrzeć do prawdy o sobie samych.
Jezus wybiera każdego z nas - poprzez dar życia - wybiera i posyła, abyśmy byli sługami wobec braci i sióstr, szczególnie tych najmniejszych.
Brat Karol wspominał w swoich pismach, że największym sługą jest ten, kto z miłością służy najmniejszym”. Prośmy o tego ducha służby w naszych wspólnotach, żniwo wielkie, sług mało.

Modlitwa

Panie Jezu uczyń mnie na Twój wzór sługą miłości, który z zawierzeniem oddaje życie, posłanie i poczucie wybrania w Twoim Kościele. Amen.

Rozważa ks. Jakub, Wspólnota Kapłańska Jezus Caritas, Poznań