Królestwo miłości

Mt 25,31-46

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźmijcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie;byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie". Wówczas zapytają sprawiedliwi: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?". Król im odpowie: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili". Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: "Idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście mnie". Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?". Wtedy odpowie im: "Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili". I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.
 

Rozważanie

Po raz kolejny okazuje się, ze Królestwo Jezusa - „nie jest z tego świata”. Bo jaki jest obraz Króla w dzisiejszej Ewangelii? „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Więc On, Król, utożsamia się z tymi najmniejszymi, słabymi, wykluczonymi. Wcale nie z bogactwem, przepychem, władzą – czyli tym wszystkim, z czym normalnie kojarzy się królowanie. Król jest głodny, spragniony, bezdomny, w poszarpanym ubraniu, schorowany i uwięziony. Widział ktoś takiego Króla?
A kogo zaprasza do „wzięcia w posiadanie” Jego Królestwa? Tych, którzy po prostu kochają, wykonują tak naprawdę proste gesty miłości, wydawałoby się – nic szczególnego. Wyróżnia ich jednak wrażliwość, empatia, otwarte oczy i serca. Co ciekawe, ci, których Jezus nagradza – są tym zawstydzeni, nie wiedzą, za co są wyróżnieni, zapewne myślą, że gesty, o których mówi Jezus – są oczywistymi zachowaniami ludzkimi. A jednak okazuje się, że wcale nie dla wszystkich tak jest. Łatwo zauważyć wpływowego króla, chcieć coś dla niego zrobić (zwykle wiąże się to z korzyściami), trudniej zauważyć... starszego pana w sklepie przy kasie z prawie pustym koszykiem, ba, trudniej zauważyć nawet sąsiada, koleżankę w pracy, własną żonę, męża... Jezus doskonale widzi moje zaniedbania, zaniechania. Ale ufam, że widzi też to dobro we mnie, którego ja czasem nie dostrzegam. Ufam też, że jeśli moją koroną będzie miłość, to On poda mi berło i zaprosi mnie do tego dziwnego Królestwa Nie-Z-Tego-Świata, najpiękniejszego i wiecznego.
Brat Karol: „Pójść do tych, którzy są daleko, do najuboższych i opuszczonych, do zapomnianych przez innych ludzi, do osamotnionych” – tam jest Królestwo.

Modlitwa

Mój Jezu, naucz mnie prostej miłości, a to wystarczy.

Rozważa Ludka, Osoba Świecka, Warszawa