Łk 10,1-12.17-20
Wezwani, by głosić Królestwo Boże
Jezus wyznaczył jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch uczniów i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: ”Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: "Pokój temu domowi". Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają; bo zasługuje robotnik na swą zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co Wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: "Przybliżyło się do was królestwo Boże". Lecz jeśli do jakiego miasta wejdziecie, a nie przyjmą was, wyjdźcie na jego ulice i powiedzcie: "Nawet proch, który z waszego miasta przylgnął nam do nóg, strząsamy wam. Wszakże to wiedzcie, że bliskie jest królestwo Boże". Powiadam wam: Sodomie lżej będzie w ów dzień niż temu miastu”. Wróciło siedemdziesięciu dwóch z radością mówiąc: ”Panie, przez wzgląd na Twoje imię nawet złe duchy nam się poddają”. Wtedy rzekł do nich: ”Widziałem szatana spadającego z nieba jak błyskawica. Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi. Jednak nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie”.
Rozważanie
Liczba 72 w Biblii oznacza wszystkie znane narody. Jezus wybiera nas wszystkich wybierając 72 uczniów. Stąd też prośba o liczny udział w żniwie. Brat Karol mówi o wezwaniu do aktywnego udziału w misji. ”Wszystko, co robimy i czym jesteśmy powinno głosić, że należymy do Jezusa”. Być misjonarzem to nie przywilej to obowiązek i dlatego „ Człowiek, który nosi w sobie Jezusa musi siłą rzeczy nieść Go również do innych.”
Nie dziwi więc, że rozważając tę Ewangelię brat Karol podejmuje swoją wizję głoszenia Ewangelii podobnie jak Maryja i Józef w Nazarecie ciszą i upodobnieniem do Jezusa.”Pytaj, co uczyniłby Jezus i czyń to”. Duch miłości Boga i zapomnienia o sobie przejawia się w kontemplacji i radości oglądania Jego szczęścia oraz we współczuciu z Jego bólem i cierpieniem w tych, których kocha podobnie jak Ojciec kocha swoje dzieci, w gorącym pragnieniu, by ujrzeć Boga w każdej duszy. Szukać dobra duchowego i materialnego każdego człowieka z powodu miłości Boga, to droga wolności duchowej, wyciszenia i pokoju. Najlepsze miejsce jest tam, gdzie można drugiemu wyświadczyć najwięcej dobra.
Modlitwa
Jezu dziękujemy Ci, że posyłasz nas przed Tobą, by nieść Twój pokój, by przybliżać Ciebie. Dziękujemy Ci, że wszędzie i zawsze możemy to czynić, że naprawdę nic nas w tej misji nie ogranicza.
Rozważa Mariola, mała Siostra Jezusa, Warszawa