J 19, 25-27

Trwać przy krzyżu

Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Rozważanie

Ewangelia stawia nas u stóp krzyża, obok Maryi, Matki Bolesnej, która w milczeniu i wierze trwa przy cierpiącym Synu. Obok niej stoi Jan, umiłowany uczeń, i słyszymy słowa Jezusa: „Oto Matka twoja”. W tej chwili Maryja staje się nie tylko Matką Jezusa, ale i naszą Matką – Matką wszystkich, którzy idą za Jej Synem.
Brat Karol uczy nas, by wpatrywać się w Maryję jako wzór całkowitego zawierzenia Bogu. On sam, żyjąc wśród ubogich w ukryciu, widział w Niej Tę, która w cichości serca przyjęła wolę Bożą, nawet gdy była pełna bólu. Maryja pod krzyżem nie pyta „dlaczego?”, nie ucieka od cierpienia, ale trwa – z miłością, wiarą i nadzieją. To postawa, którą brat. Karol nazywał „życiem Nazaretu” – życiem w prostocie, bliskości z Jezusem i akceptacji krzyża, który Bóg nam daje.
Matka Bolesna przypomina nam, że cierpienie, choć trudne, jest miejscem spotkania z Bogiem. Karol de Foucauld, żyjąc wśród Tuaregów głosił swoim życiem, że miłość wyraża się w byciu blisko tych, którzy cierpią. Maryja pod krzyżem jest właśnie taka – bliska, cicha, kochająca. Ona uczy nas, jak być z tymi, którzy dźwigają swoje krzyże: w rodzinie, wśród sąsiadów, w świecie pełnym bólu.
Prośmy dziś Maryję, Matkę Bolesną, by uczyła nas, jak brat Karol, żyć w prostocie i oddaniu, niosąc miłość tam, gdzie jest cierpienie. Niech Jej „Fiat” stanie się naszym „Fiat” – niech nasze życie będzie odpowiedzią na Boże wezwanie, nawet w najtrudniejszych chwilach.

Modlitwa

Maryjo, Matko Bolesna, ucz nas trwać przy krzyżu z wiarą i miłością, aby nasze życie – jak uczył brat Karol – było prostym i wiernym ‘Fiat’ wobec Boga

Rozważa ks. Jakub, Wspólnota Kapłańska Jezus Caritas, Międzychodzie